Blog 19: Lovely people!

Lieve lezers,

Sinds mijn laatste blog ben ik 3 dagen in Ha Long Bay geweest. Heerlijk ontspannen met 14 (min of meer) leeftijdsgenoten op een boot in een prachtige omgeving. Op de eerste dag hebben we rondgevaren en mochten we kayakken op zee tussen/onder de rotsen door. 's Avonds hadden we een feest op onze boot, en omdat het bier gratis was, kwamen mensen van andere boten in de buurt ook naar onze boot toe om gezellig mee te feesten, dus dat werd een behoorlijk feestje. Die avond heb ik met een paar anderen met een netje gevist om jellyfish en inktvis te vangen, wat uiteindelijk allebei is gelukt :) De jellyfish heb ik snel weer vrijgelaten in het water, de verse inktvis hebben onze koks bereid om direct op te eten, een lekkere midnight snack. De volgende ochtend mochten we van het dak van de boot springen, wat ik na het klifjumpen van vorige week nog steeds eng vond, maar wel weer heb gedaan. Daarna heb ik nog eventjes gezwommen totdat het tijd was om naar Cat Ba Island te gaan, volgens sommigen het mooiste eiland van Ha Long Bay. Vanaf daar hebben we 's middags nog een bezoekje gebracht aan Monkey Island. De apen daar waren vooral een toeristische trekpleister, maar de hike naar de top van het eiland was erg mooi. Het was flink klauteren, maar op de top hadden we een prachtig uitzicht over Ha Long Bay. 's Avonds hebben we nog een film gekeken in bed (Harry Potter blijf leuk) en zijn we lekker op tijd gaan slapen. Maandagochtend werden we op tijd opgehaald om naar Cat Ba national park te gaan. Daar hebben we weer een leuke wandeling gemaakt naar een mooi viewpoint. 's Middags zijn we terug gegaan met onze boot en daarna met de bus naar Hanoi.

In Hanoi hebben we een paar dagen lekker rustig aan gedaan. We hebben een stadswandeling gemaakt door het oude stadsdeel en de spoorbrug bezocht, waar behalve 1 treinspoor ook een weggetje was waar duizenden scooters overheen reden. Ook zijn we naar het Ho Chi Minh mausoleum geweest om de belangrijkste man uit de Vietnamese geschiedenis te zien; lang wachten en uiteindelijk maar 20 seconden zijn lichaam kunnen zien, maar wel erg indrukwekkend! Ook heb ik een spa uitgezocht waar allemaal blinden en slechtzienden werken, om daar te genieten van een heerlijke massage. Zo kon ik lekker ontspannen richting Sapa, waar ik de afgelopen dagen ben geweest.

Na weer een nachtelijke busrit (mijn laatste in Vietnam) kwamen we 's ochtends vroeg aan in Sapa. Van tevoren had ik al een homestay geregeld, dus onze tijdelijke mama en papa stonden op ons te wachten in hun traditionele kleding. Papa nam onze backpacks mee naar huis achterop de scooter en wij hebben met mama Bau een wandeling gemaakt door de prachtige omgeving van Sapa met overal rijstterrassen, om in de loop van de middag ook bij haar thuis aan te komen. In Lao Chai, een minidorpje met 10 huisjes, woont zij daar met 5 kinderen, 5 kleinkinderen (mama Bau is 40 jaar), een kat, een hond met 5 puppy's (aaah, wat schattig!), 5 biggen en een hele hoop kippen. De rest van de middag kon ik uitrusten en genieten van het uitzicht :) 's Avonds had mama Bau heerlijk gekookt en hadden we family diner. De volgende ochtend kregen we een enorme stapel pannenkoeken als ontbijt, waarna mama Bau mij heeft verkleed in de lokale traditionele outfit. Ook heb ik een stukje stof geweven, die ze later gaat gebruiken om bijvoorbeeld kleding of een tas van te maken. Na dit kijkje in haar dagelijks leven hebben we met haar samen een lange wandeling gemaakt door allemaal naastgelegen dorpjes, bamboebos en rijstvelden. Toen we thuiskwamen had ik tijd om met de (klein)kinderen te spelen en puppy's te knuffelen :) 's Avonds hadden we weer een heerlijk family diner met "happy water" (lokale sterke drank) erbij. Bij het vuur van het eten heb ik nog een tijdje met mama Bau zitten kletsen, voordat ik naar bed ben gegaan. Vandaag zijn we vanaf Lao Chai weer teruggelopen naar Sapa, waar we op de lokale markt hebben gegeten, waar ook allerlei ingewanden werden aangeboden als lekkernij. Die heb ik deze keer toch maar overgeslagen, want de darmen zagen er nog minder aantrekkelijk uit dan de hersenen die ik in Indonesië had gegeten. Na onze lunch was het tijd om afscheid te nemen van onze lieve Sapa-mama. Wat een schatje en wat een geweldige homestay was dit! Ik had best nog langer kunnen blijven, maar het was tijd om terug te gaan naar Hanoi en overmorgen het vliegtuig naar Nederland te pakken.

Wat is de tijd ongelofelijk snel gegaan! Dit is voor nu mijn laatste blog vanuit Azië, maar ik heb het vermoeden dat dat niet voor altijd zo zal blijven... ;)

Liefs, Myrthe